Chronologie van de Graven van Rieneck (D)

Inleiding

Dr. Jan Vaes publiceerde in 2016 bij het Davidsfonds een prachtig boek "De Graven van Loon. Loons, Luiks, Limburgs". Het is een alles omvattend boekwerk van 384 bladzijden dat buitengewoon rijkelijk geïllustreerd werd. Het bevat ook een stamboom van de Graven van Loon met 264 personen.
Mijn bestand GRAVENNW waaruit onderstaande tekst gegenereerd werd, werd volledig vergeleken met Vaes' stamboom p.149 en volgende. De personen die in J.Vaes' werk opgesomd worden, worden in onderstaande tekst gemerkt met codes zoals "v003" die na hun naam gedrukt worden. Ze betekenen "v(aes), persoon 3, in Vaes' stamboomtabellen".

De Loonse graven waren enkele generaties lang tegelijkertijd graven van Loon en graven van Rieneck (Duitsland). Later splitsten de afstammelingen zich definitief op in graven van Loon en graven van Rieneck. Die van Loon hielden het vol tot 1366 en die van Rieneck tot 1559.

Mijn bestand GRAVENNW steunt natuurlijk op de werken van de specialisten ter zake zoals J. Daris en J. Baerten, maar ook op de twee genealogische bestanden van Frans Roelvink uit Breda: "Vorsten" en "MidVorst", samengesteld in de jaren 1993-1999. Deze bestanden horen bij het genealogieprogramma PRO-GEN van de Nederlanders J. Mulderij & D. Scholte in't Hoff. F. Roelvink publiceerde ruim 17 jaar eerder dan J.Vaes de Loonse genealogieën. Ere wie ere toekomt.

De 22 Graven van Rieneck (D)

 1    Arnold I van Loon v016, de 3de graaf van Loon van 1078/1079-1125/1135 en burggraaf van Mainz (eerste vermelding in 1108 en na een onderbreking terug na 1122), zoon van Emmo van Loon v008, de 2de graaf van Loon van 1044/1046-1078/1079, en Zwanehilde van Schwaben (van Holland (volgens Vaes)) v009.
Geboren circa 1070, overleden 1125-1135.
Volgens Strubbe p. 376 wordt hij het eerst vermeld op 27 maart 1082 en het laatst op 31 maart 1125 met daartussen vermeldingen in 1107 en 1124.
Door zijn huwelijk met de enige dochter van graaf Gerard van Mainz werd hij tevens burggraaf van Mainz (D) in 1115 en heel waarschijnlijk ook graaf van Rieneck (D).
F.Decat schrijft in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p.121: "...treffen we de graaf van Loon na 1122 opnieuw aan als burggraaf van Mainz".
J.Vaes beschrijft hem in zijn werk, De Graven van Loon, stamboomtabel p.150 als "Arnold i, graaf van Loon (°na 1055 en +1125/1135)".
 
Gehuwd circa 1100.
F.Decat, in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, pp.115 oppert als reden voor dit huwelijk het idee "dat een huwelijkskandidaat uit een verre uithoek van het keizerrijk het minste weerstand zou oproepen. Graaf Arnold I van Loon had inderdaad het voordeel dat hij geen uitgesproken 'kleur' had: hij was erin geslaagd trouw te blijven aan keizer Hendrik IV, zonder diens zoon en rivaal Hendrik V tot vijand te maken".
Dit alles kaderde in de Investituurstrijd en in de strijd tussen vader Hendrik IV (pausvijandig) en zoon Hendrik V (pausgezind) om de keizerskroon. Schoonvader burggraaf Gerard van Mainz zat bij al die conflicten in het oog van die storm (Decat, pp.115). Pas in 1122 bereikten keizer en paus een compromis met het zogenaamde concordaat van Worms.
Echtgenote is Agnes of Adelheid van Mainz v017, dochter van Gerard van Mainz, burggraaf van Mainz en vermoedelijk ook graaf van Reineck, en Bertha N.N.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Arnold II van Loon en Rieneck v027, geboren circa 1085 (zie 2).
   2. v  Beatrix van Loon v029.
Gehuwd met Arnout III van Aarschot v030, graaf van Aarschot.

2    Arnold II van Loon en Rieneck v027, de 4de graaf van Loon van 1125/1135-1138/1141, zoon van Arnold I van Loon v016 (zie 1) en Agnes of Adelheid van Mainz v017.
Geboren circa 1085, overleden 1138-1139.
Hij wordt voor het eerst vermeld in 1135. Hij is tevens burggraaf van Mainz (vermeldingen in 1128 en 1135) en heel waarschijnlijk ook graaf van Rieneck. Begin 1147 wordt hij voor het laatst vermeld. 1142 (Strubbe, p.376. Baerten preciseert op p.45, voetnoot 3: ten laatste op 6 april 1141)
Hij werd niet meer in de oorkonden vermeld na 10 april 1138, en ten laatste op 6 april 1141 deed hij afstand van het graafschap Loon. Hij was tevens burggraaf van Mainz (D) en heel waarschijnlijk ook graaf van Rieneck (D). F.Decat schrijft in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p. 122: "Mainz ... als aartsstiftvoogd kreeg de de graaf van Loon geleidelijk aan minder te zeggen. In 1131 werd Arnold II een laatste keer als titelvoerder vermeld. In de ongeveer 10 jaar dat Arnold II regeerde, gebeurde er hoe dan ook weinig spectaculairs. Noch in het graafschap Loon, noch in de Duitse gebieden, waar hij het voor het zeggen had. Het enige memorabele initiatief van graaf Arnold II was de stichting van de norbertijnenabdij van Averbode (bij Diest)".
 
Gehuwd met Aleidis van Diest v028.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Lodewijk I van Loon en Rieneck v042, geboren 1135 (zie 3).
   2. m  Gerard van Loon v044.
Gehuwd met N.N. van Mainz v045, burggravin van Mainz.
   3. m  Gottschalk van Loon v046.
   4. v  Imagina van Loon v047, abdis van Susteren in 1174.
   5. m  Johan van Loon v048, heer van Ghoer.
Gehuwd met Sophia N.N. v049.

3    Lodewijk I van Loon en Rieneck v042, de 5de graaf van Loon van 1138/1140-1171 (Vaes: 1145-1171), zoon van Arnold II van Loon en Rieneck v027 (zie 2) en Aleidis van Diest v028.
Geboren 1135, overleden op 11-08-1171, begraven te Borgloon (Gasthuiskapel). Hij werd er samen met zijn echtgenote Agnes begraven. Kapel en graf zijn nog steeds te bezichtigen te Borgloon, Graethempoort. In 1969 werden er opgravingen uitgevoerd door M. Bussels en G.V. Lux.
Hij was zeker uiterlijk op 11 april 1140 in functie getreden als graaf van Loon. Hij was tevens burggraaf van Mainz (D) en graaf van Rieneck (D). (Bron: Baerten, p.46)
F.Decat schrijft in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p122, "graaf omstreeks 1139". Dezelfde auteur schrijft p.123 dat hij verstek liet gaan voor de 2de kruistocht die de Duitse keizer Koenraad III in het voorjaar van 1147 organiseerde. Wellicht had de Loonse graaf het te druk met de verdediging van Loon en met de uitbouw van zijn Duitse gebieden. In een tijd zonder moderne communicatie- en transportmiddelen was het sowieso een hele klus om de afstand tussen ver van elkaar gelegen territoria te overbruggen".
De tweede kruistocht, waaraan behalve Koenraad III ook de Franse koning deelnam, werd geen succes. Er werd niets veroverd en koning Koenraad III keerde in 1149 roemloos terug naar huis.
In hetzelfde artikel p.124 noteert F.Decat dat Lodewijk I, de graaf van Loon, wél "zou" meedoen aan een strijd die de Duitse keizer Koenraad III in 1151 zou organiseren ten voordele van de Heilige Vader die zelfs Rome had moeten verlaten. Er kwam echter niets van die campagne in huis omdat de keizer overleed in 1152.
Vanaf eind 1155 liet graaf Lodewijk I zich plots betitelen als graaf van "de Rheno of Renegge", een verwijzing naar het onfortuinlijke huis Rheineck (klink ongeveer hetzelfde als Rieneck maar ligt er 240 km vandaan, aan de Rijn tussen Bonn en Koblenz), het machtscentrum van de familie Von Salm. Voor de finesse van die geschiedenis zie: F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p125.
F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p131: terwijl graaf Lodewijk zijn machtspositie in het hartland van het Rijk verder uitbouwde kreeg hij in zijn Loonse gebieden te maken met de toenemende druk van Duras. In 1160 had de graaf van Duras, om onduidelijke redenen, Brustem en enkele andere Loonse dorpen verwoest. Lodewijk had het vooral moeilijk met de stijgende invloed van Duras in de rijke abdijstad Sint-Truiden. De graaf van Duras was immers voogd van de abdij.
Graaf Lodewijk I liet, om de streek beter te kunnen controleren, in zijn eigengoed te Brustem een donjon met verdedigingsmuur bouwen, mogelijk geïnspireerd op die van Rieneck.
In juli 1171 trok de graaf van Loon ten strijde tegen Duras. Wekenlang werd er gevochten en werd Brustem een tweede maal in de as gelegd.
 
Gehuwd circa 1140 met Agnes van Metz v043, dochter van Folmar VI van Metz en Mathilde van Dagsburg.
Geboren circa 1114, overleden 1175-1180.
Zij gaf aan Hendrik van Veldeke, de eerste Dietse dichter, de opdracht tot het schrijven van een Sint-Sevatiuslegende. Hendrik van Veldeke, werd in Spalbeek bij Hasselt in de 12e eeuw geboren. (Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Graafschap_Loon).
 
Uit dit huwelijk:
   1. v  Agnes van Loon v053.
Geboren circa 1145, overleden op 26-03-1191 te Wartenberg, begraven te Scheyern.
Gehuwd circa 1169 met Otto I van Wittelsbach v054, zoon van Otto (IV) van Wittelsbach en Heilica van Lengenfeld.
Geboren circa 1120. Vaes: °1117. Overleden op 11-07-1183 te Pfullendorf, begraven te Scheyern.
Hertog van Beieren. Een van de allerbelangrijkste geslachten van het Heilige Roomse Rijk (zie F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p130).
   2. v  Adelheid Laurette van Loon v064.
Geboren circa 1150, overleden circa 1192. Vaes: +voor 1189.
J.Vaes heet haar in zijn werk De Graven van Loon: Alix/Adelheid van Loon "OF" Lauretta van Loon (+voor 1189).
Gehuwd (1) circa 1172 met Gilles van Montaigu (van Duras) v066, zoon van Godfried van Montaigu v051 en Juliana van Duras v050.
Geboren circa 1150. Vaes: °voor 1170. Overleden circa 1192. Vaes: +voor 1193.
Graaf van Duras en graaf van Clermont.
Gehuwd (2) circa 1175 met Theobald (Diepold) van Bar Mousson v065, zoon van Reinauld II van Bar Mousson en Agnes van Blois.
Geboren circa 1158, overleden op 12-02-1214.
Graaf van Bar.
{Hij is later gehuwd circa 1186 met Isabella van Breteuil, dochter van Hugo van Breteuil en Petronella van Brienne, geboren circa 1170, overleden circa 1211. Hij is later gehuwd circa 1196 met Ermesinde van Namen, dochter van Hendrik (de Blinde) van Namen en Agnes van Gelre, geboren circa 1180, overleden circa 1253.
Erfdochter van Luxemburg.}

   3. v  Imagina van Loon v062, gravin van Leuven, later abdis van Munsterbilzen van voor 1203 tot 1214.
Geboren circa 1150, overleden op 05-06-1214. Volgens E.Strubbe, De chronologie in de Nederlanden, p.357, overleden 1214-1220. J.Vaes zegt p.150: +1214.
Na het overlijden van haar echtgenoot werd zij abdis van Munsterbilzen van voor 1203 tot 1214.
Gehuwd 1172-1175 met Godfried III van Leuven v063, zoon van Godfried II van Leuven en Lutgardis van Sulzbach.
Geboren circa 1140, overleden op 21-08-1190, begraven te Leuven.
Hertog van Neder-Lotharingen en hertog van Brabant.
Zie ES NF Band I.2 Tafel 237 en zie ook Baerten p. 54, voetnoot 5.
{Hij was eerder gehuwd circa 1155 met Margaretha van Limburg, dochter van Hendrik II van Limburg en Mathilde van Saffenberg, geboren circa 1138, overleden circa 1172, begraven te Leuven.
Zie ES NF Band I.2 Tafel 237.}

   4. v  Guda (Bonne/Sophia) van Loon v060.
Geboren circa 1150, overleden circa 1200.
J.Vaes schrijft alleen haar naam "(Bonne/Sophia) Guda van Loon" op p.150 van De Graven van Loon.
Gehuwd circa 1180 met Walter IV van Berthout v061, zoon van Walter III van Berthout en N.N. van Berthout (?).
Geboren circa 1160, overleden circa 1201.
Heer van Grimbergen. J.Vaes omschrijft hem in De Graven van Loon, p.150 als "Wouter II (!, de 2e) Berthout, heer van Grimbergen, voogd van Luik en Mechelen (°1110 en +1180).
   5. v  Sophie van Loon.
Geboren circa 1155, overleden circa 1209.
Gehuwd circa 1180 met Walter V van Berthout, zoon van Walter III van Berthout en N.N. van Berthout (?).
Geboren circa 1160, overleden op 25-11-1219.
Heer van Mechelen.
   6. m  Gerard I van Loon en de II van Rieneck v056, geboren 1159 (zie 4).
   7. m  Arnold van Loon v055.
J.Vaes geeft in De Graven van Loon alleen zijn naam zonder enige omschrijving.
   8. m  Hugo van Loon v058.
Gehuwd met N.N. N.N. v059.

4    Gerard I van Loon en de II van Rieneck v056, de 6de graaf van Loon van 1171-1194, zoon van Lodewijk I van Loon en Rieneck v042 (zie 3) en Agnes van Metz v043.
Geboren 1159, overleden 1194 te Palestina (? of Italië/Sicilië?), begraven te Kuringen (abdij van Herkenrode).
Op 11 augustus 1171 volgde hij zijn overleden vader op. Hij was tevens burggraaf van Mainz en voogd van Aschaffenburg en graaf van Rieneck, aldaar bekend onder de naam Gerard II.
Gerard van Loon zat opgezadeld met een vergiftigde politieke erfenis - Duras en Sint-Truiden - en mocht hij bij zijn aantreden, samen met zijn moeder gravin Agnes van Metz, beginnen met puin te ruimen. Toch slaagde hij erin vrij snel de vrede te herstellen. Met Sint-Truiden sloot hij een vriendschapsverdrag en aan graaf Egidius van Duras schonk hij zijn oudste zuster ten huwelijk (F.Decat p.131-132).
Gerard werd ernstig ziek, genas en besloot op bedevaart te gaan naar Jeruzalem dat sinds 1099 in christelijke handen was. Naar alle waarschijnlijkheid was Gerard I, de graaf van Loon, het grootste deel van 1172 en gedurende het ganse jaar 1173 in het Heilig Land. Eind maart 1174 ten laatste was Gerard I van Loon weer thuis, aangezien hij op Paasdag in Aken optrad als getuige, in aanwezigheid van de keizer.
Tijdens zijn afwezigheid trad Gerards broer Hugo op als graaf (een ook als echtgenoot, zo wordt gefluisterd) ad interim.
Tijdens de zomer van 1179 vochten graaf Gerard en de Luikse prins-bisschop Rudolf von Zähringen een bloedig conflict uit in verband met de zeggenschap over Sint-Truiden (Luiks gebied) en haar abdij, waarbij veel bloed vloeide, de grafelijke hoofdstad Borgloon geplunderd en in brand gestoken werd en waarbij ook de kerk en de burcht in vlammen opgingen (zie ook Kroniek van de abdij van Sint-Truiden, dl.2, p.67-68). De tussenkomst van keizer Frederik Barbarossa wist de twee kemphanen te verzoenen. Uiteindelijk zou graaf Gerard I van Rufolf von Zähringen het graafschap Duras cadeau krijgen.
Gerard I schonk in 1182 zijn goed Herkenrode bij Hasselt aan een zekere broeder Hendrik om er een klooster op te richten voor cisterciënzerzusters. Het complex groeide uit tot de abdij van Herkenrode.
In 1189, ongeveer gelijktijdig met het ontstaan van Herkenrode, stichtte Gerard, samen met o.a. de bisschop van Würzburg, cisterciënzerinnenabdij van Schönau (Gemünden-am-Main) die vooal adellijke dames aantrok, ook afstammelingen van de grafelijke familie Loon-Rieneck.
Gerard vergezelde zijn keizer Frederik Barbarossa toen die in september 1184 in zijn Italiaanse gebieden orde op zaken ging stellen. De campagne deed steden als Milaan, Pavia, Verona, Vicenza en Crema (17-05-1185) aan. Gerard van Loon-Rieneck reisde minstens 8 maanden samen met zijn keizer Frederik Barbarossa door Italië. Wellicht behoorde onze graaf Gerard van Loon-Rieneck tot de 'inner circle' van de keizer.
De stevige band die de Loonse graaf Gerard had met zijn keizer is wellicht een verklaring waarom ook Gerard het kruis aannam in navolging van zijn keizer. Mogelijk legde hij op 27-03-1188 zijn kruisvaartgelofte af te Mainz. Graaf Gerard I van Loon nam dus deel aan de derde kruistocht die voor de Duitse strijdmacht op 11-05-1189 vertrok vanuit Regensburg onder leiding van keizer Frederik Barbarossa en die over land verliep. Barbarossa zou tijdens die kruistocht verdrinken op 10-06-1190 in de rivier de Salef in Klein-Azië.
Namen via een zeeweg ook deel aan die 3e kruistocht: koning Philips-August van Frankrijk en koning Richard Leeuwenhart van Engeland.
Onderweg, mogelijk te Presburg (Bratislava) omstreeks mei 1189, brak onze graaf Gerard I van Loon-Rieneck zijn kruisvaartgelofte omdat zijn Loonse gebieden toen hoogstwaarschijnlijk aangevallen werden door hertog Hendrik I van Brabant. Zijn reactie was snel en energiek. De Brabanders werden verjaagd.
Enkele jaren later moet de Loonse graaf Gerard toch naar het Heilig Land getrokken zijn. Zeker tot 1194 was graaf Gerard in Europa. Overleed hij in 1194 of 1195 op weg naar het Heilig Land? Dat zou betekenen dat hij als gewone pelgrim aan zijn einde is gekomen en niet met het zwaard in de hand.
Aannemelijker is dat graaf Gerard omstreeks 1197 is overleden tijdens de zogenaamde 'Duitse kruistocht' die georganiseerd was door keizer Hendrik VI, de opvolger van Frederik Barbarossa. (F.Decat, p.141-145).

[IvoG, punt van discussie: F.Decat heet de expeditie waarin onze graaf Gerard I van Loon het leven liet de 'Duitse kruistocht'. Maar was die expeditie wel een 'echte kruistocht' naar het Heilig Land? U moet weten dat Hendrik VI (x met Constance van Sicilië) de man is die Duitsland en bijna geheel Italië verenigt. Hierdoor reikte het imperium van Hohenstaufen van de Noord- en Oostzee tot aan Sicilië. Daarvoor onderneemt hij vele expedities richting Italië en Sicilië:
-1191: eerste tocht naar Italië met beleg van Napels
-1194-1195: tweede tocht naar Italië met kroning te Palermo tot koning van Normandische koninkrijk Sicilië
-1196: plan om Sicilië voor altijd met het Duitse keizerrijk te verenigen
-1196-1197: derde tocht naar Italië. Hendrik onderdrukt op Sicilië op gruwelijke wijze een samenzwering van inheemse baronnen en hij sterft op 32-jarige leeftijd aan moeraskoorts.
Zijn droom om via een kruistocht het Heilige Graf te bevrijden en heerser te worden over Byzantium kon hij niet verwezenlijken, omdat hij in 1197 overleed (https://nl.wikipedia.org/wiki/Hohenstaufen).
Is onze graaf Gerard I van Loon, als trouwe vazal van de Duitse keizer, tijdens zo'n Siciliaanse expeditie om het leven gekomen in plaats van tijdens een 'echte kruistocht'? Heeft de latere geschiedschrijving er een 'kruistocht' van gemaakt? Voor data en tekst zie K.Ploetz, Wereldgeschiedenis in jaartallen, dl.2, p.80].

Graaf Gerards lichaam werd overgebracht en begraven in de abdij van Herkenrode.

Graaf Gerard I van Loon koppelde Loon en Rieneck los van elkaar. De oudste zoon kreeg Loon en zou de geschiedenis ingaan als Lodewijk II van Loon. De tweede zoon erfde Rieneck en werd daar graaf Gerard III van Rieneck.
 
Gehuwd circa 1175 met Maria (Adelheid (volgens Vaes/Decat)) van Gelre (van Oberfranken) v057, dochter van Hendrik II van Gelre en Agnes van Arnstein.
Geboren circa 1140, °1178-1181 volgens J.Vaes, De Graven van Loon, p.150. Overleden 1194. MidVorst: +08-07-1190.
Adelheid van Oberfranken wordt vermeld in 1179 en 1192. Jan Vaes spreekt in zijn stamboomschema niet over 2 aparte vrouwen van Gerard I alias II maar hij combineert schijnbaar de namen Maria "van Gelre" en "Adelheid" van Oberfranken tot één persoon, nl. "Adelheid van Gelre" (°circa 1178/81 en +1194). Zijn beide vrouwen één en dezelfde persoon?
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Lodewijk II van Loon v075, de 7de graaf van Loon van 1194/1197-1218.
Geboren circa 1170, overleden op 29-07-1218. Ten gevolge van een vergiftiging.
In 1197 werd hij voor het eerst vermeld in een akte als graaf van Loon. Het verwerven van het graafschap Holland, de erfenis van zijn vrouw Ada, werd zijn levenstaak. Hij heeft Holland echter nooit in zijn bezit gekregen. Erger nog, hij boekte zelfs een groot verlies; in de strijd verloor hij Maastricht en het omliggende gebied.
De Slag van Steps
In het dreigende conflict tussen de Loonse buurstaten Brabant en Luik koos hij resoluut het kamp van de prins-bisschop. In oktober 1213 maakte Lodewijk II een goede beurt, toen hij op de Stepsheuvel bij Montenaken samen met de prins-bisschop hertog Hendrik 1 van Brabant versloeg.
Een tijdgenoot, de Luikse monnik Reinier van Sint-Jacob, schreef: "Nadat de graaf van Loon het uur gekomen achtte om de strijd aan te vatten, reed hij in volle galop naar de vijand toe, gevolgd door zijn strijdmacht. Driemaal riep hij met luide stem zijn strijdkreet, die de naam van zijn graafschap was: 'Loon!' Onversaagd raasde hij als een stormwind door de vijandelijke rangen heen en spoorde hierdoor de andere legereenheden aan zijn voorbeeld te volgen. Haast onmiddellijk bevond de graaf zich in het heetst van de strijd. Zoals ze zich hadden voorgenomen, probeerden de ridders van de hertog hem gevangen te nemen of te doden".
Dat lukte evenwel niet. Alvast één familielid streed samen met de graaf in Steps: "Maar de graaf, dapper als was hij Olivier of Roeland, verweerde zich heftig met schild en zwaard. Zo kon men hem daar bezig zien, te midden van een massa vijanden, alleen bijgestaan door enkele van zijn krijgslieden. Tot Hendrik, zijn broer, de prior van Maastricht, hem sneller dan een adelaar te hulp snelde, samen met de rest van zijn getrouwen. Men zag daar toen geen geestelijke maar een ridder, geen prior maar, naar men zou kunnen zeggen, Hector of Achilles".
Uit F.Decat, in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 3012, p.149.
Gehuwd 1203.
Kort na 4 november 1203.
Echtgenote is Ada van Holland v076, gravin van Holland (1203-1223), gravin van Loon (1188-1223), dochter van Diederik VII van Holland, graaf van Holland, en Aleida van Kleef.
Geboren circa 1187, overleden 1223 (?).
F.Decat beschrijft de Loons-Hollandse successieoorlog in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p.146-148.
In een notendop kwam het hierop neer. Als kersverse echtgenoot van Ada van Holland, de enige dochter van de overleden graaf Dirk VII, meende Lodewijk dat hij ook diens rechtmatige opvolger was. Toen het huwelijk begin november 1203 in allerijl voltrokken werd, lag de doodzieke graaf immers op sterven. Het was dan ook zijn echtgenote Aleidis van Kleef die ervoor gezorgd had dat haar 16-jarige dochter en de graaf van Loon elkaar hun jawoord gaven. Gravin Aleidis wilde immers ten allen prijze voorkomen dat Willem van Friesland, de jongere broer van haar echtgenoot, met de grafelijke titel aan de haal ging. Willem erkende de claim van de Loonse graaf op Holland echter niet en nam zijn nichtje, dat zich verschanst had in de burcht van Leiden, gevangen. Na een korte gevangenschap op het eiland Texel werd de kersverse bruid van Lodewijk van Loon door haar oom naar Engeland gezonden. Daar werd ze onder toezicht geplaatst van de Engelse koning Jan zonder Land, met wie Willem goede relaties onderhield. Koning Jan, John Lackland in de Engelse literatuur, was een bondgenoot van Rooms koning Otto IV. Dat gegeven is van groot belang. Immers, Otto voerde oorlog met Filips van Zwaben, de jongste zoon van Frederik Barbarossa, die zich eveneens tot Rooms koning had laten kronen. Eén van Filips' medestanders was Lodewijk II van Loon. De successieoorlog in Holland oversteeg dus duidelijk het regionale niveau.
Graaf Lodewijk, die met een groot leger Holland was binnengevallen en onder meer gesteund werd door de bisschop van Utrecht, was militair dan wel de sterkste partij. Maar hij moest ook op politiek vlak scoren. En dat was veel moeilijker, gezien de internationale situatie. Zo kreeg Lodewijk zijn echtgenote pas vrij nadat hij tegenover de Engelse koning zijn steun had toegezegd aan Otto IV en zijn trouw aan Filips van Zwaben had opgezegd. Ongetwijfeld deed graaf Lodewijk dat met veel tegenzin. Maar de vereniging na meer dan drie jaar met zijn Hollandse echtgenote had duidelijk de bovenhand op de loyaliteitsband met de Staufen-clan. Bovendien moest de graaf zijn jongere broer Arnold als gijzelaar in Engeland achterlaten. Of die dat deed uit broederliefde, dan wel onder druk, is niet bekend.
Vanaf eind 1206 werd dan wel niet meer gevochten, zijn aanspraken op de Hollandse troon gaf Lodewijk niet op. Met Willem van Friesland werd een compromis bereikt, wat erop neerkwam dat Lodewijk vrijwel geheel Holland kreeg en zijn rivaal Zeeland. In de praktijk echter regeerde Willem over het ganse gebied, evenwel zonder dat hij officieel de grafelijke titel voerde. Deze ambigue situatie bleef voortbestaan, grotendeels als gevolg van de chaos aan de top van het keizerrijk. Filips van Zwaben noch Otto IV had voldoende gezag of toonde de wil om de knoop door te hakken. Een groot verschil met Frederik Barbarossa destijds, die zo vaak zijn macht als opperleenheer had doen gelden. Dag na dag werd de situatie complexer, omdat talrijke partijen - met het oog op eigen gewin - aan het machtsspel deelnamen. Behalve de respectievelijke clans van Otto en de Staufer Filips van Zwaben waren dat: de Franse koning, diens tegenstander koning Jan zonder Land, de graaf van Vlaanderen, de prins-bisschop van Luik, de hertog van Brabant, de paus... In dit kluwen van wisselende coalities, schimmige afspraken en dubbele agenda's was het uiteraard moeilijk om de Hollandse erfopvolging op een eenduidige en serene manier af te handelen.
Kinderloos huwelijk.
   2. m  Gerard III van Loon en Rieneck v077, geboren circa 1175 (zie 5).
   3. v  Luitgard van Loon.
Geboren circa 1175, overleden circa 1205.
J.Vaes, De Graven van Loon, stamboomschema p.149 e.v. spreekt niet over haar en over haar gezin. Deze gegevens komen uit het bestand MIDVORST van Frans Roelvink.
Gehuwd circa 1200 met Adolf I van Altena, zoon van Frederik I van Altena en Alveradis van Gulik.
Geboren circa 1185, overleden op 28-06-1249.
Graaf van Altena, graaf van der Mark. J.Vaes, De Graven van Loon, stamboom p.149 e.v., spreekt niet over hem en zijn gezin. Deze gegevens komen uit het bestand MIDVORST van Frans Roelvink.
{Hij is later gehuwd op 07-04-1210 met Irmingard van Gelre, dochter van Otto I van Gelre en Richardis van Wittelsbach, geboren circa 1190, overleden circa 1230.}
   4. v  Imagina van Loon v085.
Geboren circa 1180, overleden circa 1244.
Gehuwd circa 1208 met Willem van Saint Omer v086, zoon van Willem van Saint Omer en Ida van Avesnes.
Geboren circa 1171, overleden circa 1247.
Burggraaf van Saint Omer.
   5. m  Hendrik I van Loon v079, kanunnik en proost te Maastricht en van het collegiaalstift in Aschaffenburg, de 8ste graaf van Loon in 1218.
Geboren circa 1185, overleden op 01-08-1218.
Eerst was hij een geestelijke. Hij had reeds vóór de dood van zijn broer Lodewijk II zijn kap over de haag gegooid. Dat moet ten vroegste zijn gebeurd in 1213, aangezien hij tijdens de slag van Steps nog meestreed in de hoedanigheid van geestelijke (zie bij Lodewijk II). Hendrik van Loon trad in het huwelijk met de Luxemburgse Mechthilde van Vianden, met wie hij twee dochters kreeg. In juli 1218 werd hij Lodewijks opvolger.
Hij was graaf van Loon in augustus 1218 en ook graaf van Duras. Hij volgde zijn broer Lodewijk II op die vergiftigd werd. Zelf zou hij slechts gedurende 3 dagen (!) graaf van Loon zijn want op 1 augustus 1218 overleed hij zelf. Mogelijk ook vergiftigd.
Gehuwd circa 1220 met Mechtilde van Salm Vianden (van Vianden) v080, dochter van Friedrich van Salm Vianden en Mechtilde van Neuerburg.
Geboren circa 1180. Vaes: °circa 1185. Overleden circa 1238. Vaes: +1241.
{Zij was eerder gehuwd circa 1200 met Lothar van Ahr Hostaden, zoon van Dietrich van Ahr Hostaden en Luitgard van Metz, geboren circa 1175, overleden circa 1217.
Graaf van Ahr Hostaden.}

   6. m  Diederik van Loon v083, seneschalk van Nicomedia.
Overleden na 1206.
Volgens Wikipedia: Nicomedia of Nicomedië was een Romeinse stad op de plaats van het huidige Izmit in Turkije. De stad wordt in 358 door een aardbeving verwoest. Dankzij de ligging aan een knooppunt van Aziatische handelsroutes naar de nieuwe hoofdstad is Nicomedia belangrijk gebleven, zelfs na de stichting van Constantinopel.
In 1202 zou hij deelgenomen hebben aan de vierde kruistocht en hij bekwam een hoge rang in het leger van graaf Boudewijn van Vlaanderen (F.Decat, p.145).
   7. m  Arnold III van Loon v081, de 9de graaf van Loon van 1218-1221.
Overleden 1221. Overleden tussen 12 februari en 20 september 1221 (Baerten, p. 70, voetnoot 6).
Op 1 augustus 1218 volgde hij zijn broer Hendrik I op. Hij was de derde graaf van Loon in minder dan een week tijd! Van 1207 tot 1214 verbleef hij als gijzelaar in Engeland, dit ter compensatie voor de vrijlating van zijn schoonzuster Ada van Holland die door Jan zonder Land gevangen werd gehouden in de Loons-Hollandse oorlog.
Is hij de dader van de vergiftigingen? Zijn broer Lodewijk II, 7de graaf van Loon, stierf op 29 juli 1218 en van zijn ander broer Hendrik I, de ex-kanunnik en proost te Maastricht en 8ste graaf van Loon overleed 3 dagen later op 01-08-1218. Hij, Arnold III van Loon, volgde daarna als 9de graaf van Loon zijn twee vergiftigde broers op. Had de familie hem als gijzelaar in Engeland gedurende 7 lange jaren laten "verrotten" en was zijn wraak bij zijn terugkeer te Borgloon zoet en giftig ? Zie J.Vaes, De Graven van Loon, p.144.
Veel spectaculairs gebeurde er niet onder de regering van Arnold III. Wel verbeterden de relaties met Brabant, niet het minst omdat Arnold gehuwd was met een dochter van de hertog. Na drie jaar echter overleed ook Arnold III, als laatst overgebleven zoon van Gerard van Loon-Rieneck. Die had zijn twee vorstendommen destijds gesplitst omdat hij zijn 'echtelijke plichten' ruimschoots vervuld had en opvolgers op overschot had. Een generatie later leidden biologische factoren net tot het tegenovergestelde. Toen Arnold III in 1221 overleed, zat Loon zonder rechtstreekse troonopvolger. Daarom werd aangeklopt bij de familie in Rieneck.
Uit F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013 p.150.
Gehuwd 1206 met Aleydis van Leuven (van Brabant (Vaes)) v082, dochter van Hendrik I van Leuven en Mathilde van de Elzas.
Geboren 1190, overleden 1261-1278. Vaes: +1265.
Kinderloos huwelijk.
{Zij is later gehuwd 1225 met Willem XI van Clermont, graaf van Clermont, overleden 1246. Zij is later gehuwd 1251 met Arnold (Arnold II) van Wesemale, baron van Wezemaal (1230-32), veldmaarschalk van de Hertog van Brabant, overheer te Oplinger (Nederhem).}
   8. m  Willem van Loon v084.
Overleden 1206 te Walachije (Roemenië).
J.Vaes, De Graven van Loon, geeft op p.150 alleen zijn naam zonder verdere uitleg.
In 1202 zou hij deelgenomen hebben aan de vierde kruistocht en hij bekwam een hoge rang in het leger van graaf Boudewijn van Vlaanderen (F.Decat, p.145).
   9. v  Mathilde van Are v087, abdis van Munsterbilzen (1220-1249).

5    Gerard III van Loon en Rieneck v077, zoon van Gerard I van Loon en de II van Rieneck v056 (zie 4) en Maria (Adelheid (volgens Vaes/Decat)) van Gelre (van Oberfranken) v057.
Geboren circa 1175, overleden op 15-04-1216.
Graaf van Looz en graaf van Rieneck.
 
Gehuwd circa 1204 met Kunegonde van Zimmern v078.
Geboren circa 1180, overleden circa 1216.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091, geboren circa 1210 (zie 6).
   2. v  Imagina van Loon v097, dame van Born.
Geboren circa 1210, overleden circa 1255.
Gehuwd met Goswin van Born v098.
   3. m  Arnold IV van Loon en Chiny v093, de 11ste graaf van Loon van 1223/1227-1276/1278.
Geboren circa 1213. MidVorst: °circa 1206. Overleden op 22-02-1273. Hij is overleden tussen 24 november 1272 en oktober 1273, mogelijk overleed hij op 22-02-1273 (Strubbe, p. 377). J.Vaes zegt in De Graven van Loon p.150: +1272/1276.
Op 11 oktober 1226 kreeg hij bij de dood van zijn schoonvader ook de titel Graaf van Chiny, een titel die hij daar voerde tot 1268 (onder de naam van Arnold III).

J.Daris beweerde dat Arnold IV de zoon is van Lodewijk III maar J.Baerten toont aan dat hij ongelijk heeft; Arnold IV en Lodewijk III zijn broers.

Arnold IV van Loon, had dan wel Duitse roots, zijn interesse was niet gericht op de Main-Spessartregio. Met Arnold IV kreeg Loon opnieuw een vorst van betekenis, een figuur die paste in het rijtje van de grote graven-krijgsheren Lodewijk I, Gerard I en Lodewijk II. Arnolds zeer lange regering valt weliswaar buiten het kader van deze bijdrage. Toch mogen twee belangrijke verwezenlijkingen van deze ondernemende zoon van graaf Gerard III van Rieneck niet onvermeld blijven. Vooreerst voerde Arnold IV een actieve stedenpolitiek. Beseffend welke politiek-militaire en economische opportuniteiten dit hem bood, verleende de graaf stadsrechten aan Maaseik, Stokkem en Beringen (samen met de abt van het Noord-Franse Corbie, die er medeheer was). Ook Kuringen, dat vanaf circa 1200 Borgloon verving als grafelijke residentie, kreeg een vrijheidscharter. Kuringen zou echter geen stad worden, vooral dan vanwege de nabijheid van Hasselt. Die stad kreeg in 1232 de officiële bevestiging van vroegere stadsrechten en groeide dankzij de steun van Arnold IV uit tot de belangrijkste plek binnen het graafschap Loon. Ook buiten het Loonse territorium was graaf Arnold IV bijzonder actief. Meer dan een eeuw nadat de 'eerste' Arnold een erg lucratieve huwelijksdeal had gesloten in Mainz, sloeg ook Arnold IV een interessante partij aan de haak. Hij huwde Johanna van Chiny, de erfgename van graaf Lodewijk IV van Chiny. Arnold volgde zijn schoonvader op in 1226, nog vóór hij graaf van Loon werd. De machtswissel kwam vrij abrupt, nadat bekend was geworden dat de graaf van Chiny overleden was in het Zuid-Franse Cahors, tijdens de kruistocht tegen de katharen. Loon en Chiny zouden in personele unie verbonden blijven tot 1364, dus haast tot de annexatie van het graafschap Loon door Luik.
Door het verwerven van Chiny kwamen de graven van Loon terecht in de slipstream van het koninkrijk Frankrijk. Als graaf van Chiny waren zij immers leenplichtig aan de graaf van Bar, een leenman van de Franse koning.
Zie F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p.152.
Gehuwd circa 1220.
MidVorst: x circa 1225.
Echtgenote is Johanna van Chiny v094, dochter van Lodewijk IV van Chiny en Mathilde van Avesnes.
Geboren circa 1210. Vaes: °1208. Overleden begin 1268. Vaes: +1271.
Zie ES NF Band XVIII Tafel 57.
   4. m  Gerard van Loon v095.
   5. m  Berthold van Loon v096, kanunnik te Würzburg.
   6. v  Imana von Ahre (Imagina van Loon (?)) v099, abdis van Salzinnes.

6    Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091, de 10de graaf van Loon van 1221-1223/1227, in Rieneck heette hij Ludwig II, zoon van Gerard III van Loon en Rieneck v077 (zie 5) en Kunegonde van Zimmern v078.
Geboren circa 1210. Vaes: °circa 1194. Overleden op 11-08-1236.
Toen Arnold III van Loon in 1221 overleed, zat Loon zonder rechtstreekse troonopvolger. Daarom werd aangeklopt bij de familie in Rieneck.
Daar regeerde graaf Lodewijk. Hij was de oudste zoon van Gerard III van Rieneck (+ 1216) én dus de kleinzoon van Gerard van Loon-Rieneck (+ 1194/97). Hij zou de Loonse tak 'depanneren' en, zoals zijn illustere grootvader, twee grafelijke titels cumuleren: in Loon was hij Lodewijk III, in Rieneck Lodewijk/Ludwig II.
Wellicht was afgesproken dat de Wiedervereinigung een interim-oplossing was. Ten laatste in 1227 stond Lodewijk zijn rechten op Loon af aan zijn jongste broer Arnold, en regeerde hij opnieuw enkel als graaf van Rieneck. In die hoedanigheid stichtte hij in november 1232 aan de Main, samen met zijn echtgenote Adelheid von Henneberg, het klooster Himmelthal. Dat gebeurde naar 'Loonse traditie': ook Himmelthal was een thuishaven voor de orde van de cisterciënzerinnen. Lodewijk II/III overleed vermoedelijk in 1236: hij was de laatste die over beide vorstendommen had geregeerd. Loon en Rieneck waren inmiddels al elk hun eigen weg gegaan. Voorgoed.
Uit F.Decat in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013 p.150.

Graaf van Loon en graaf van Rieneck. Hij wordt voor het eerst vermeld op 28 september 1221 en doet voor 2 mei 1227 afstand van de titel graaf van Loon. Die titel draagt hij over aan zijn broer Arnold IV (Strubbe, p.377). Bij het overlijden van zijn vader in 1216 wordt hij tevens burggraaf van Mainz (vermelding in 1221) en graaf van Rieneck (vermeldingen in 1222 en 1234). Reineck en Mainz behoudt hij echter wel.
 
Gehuwd circa 1230 met Adelheid van Henneberg v092, dochter van Poppo VII van Henneberg en Elisabeth van Wildberg.
Geboren circa 1210. Vaes: °circa 1215. Overleden circa 1252.
Zie ES NF Band XVIII Tafel 59. Dit betekent voluit: D. Schwennicke, Europaische Stammtafeln, Neue Folge.
De verwijzing wordt gebruikt in een afgekorte vorm. ES NF Band VIII Tafel 1 betekent: Europaische Stammtafeln, Neue Folge Band VIII Tafel 1.
Indien u over een bepaalde familie meer wilt weten, dan kunt u deze bron gebruiken. Deze banden zijn in te zien bij het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag.
 
Uit dit huwelijk:
   1. v  Kunegonde van Rieneck.
Geboren circa 1232, overleden circa 1288.
Jan Vaes spreekt niet over haar in zijn stamboomschema dat hoort bij zijn boek De Graven van Loon, p.149 e.v.
Gehuwd circa 1243 met Poppo van Wertheim.
Geboren circa 1220, overleden circa 1265.
Graaf van Wertheim. Jan Vaes spreekt niet over hem in het stamboomschema dat hoort bij zijn boek De Graven van Loon, p.149 e.v.
   2. m  Ludwig III van Rieneck v100, geboren circa 1232 (zie 7).
   3. m  Gerhard IV van Rieneck v102, geboren circa 1235 (zie 8).
   4. m  Heinrich II van Rieneck v105 (zie 10).
   5. m  Siboto van Rieneck v104 (zie 9).

7    Ludwig III van Rieneck v100, zoon van Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091 (zie 6) en Adelheid van Henneberg v092.
Geboren circa 1232. Vaes: °1243. Overleden op 17-09-1289.
Graaf van Rieneck.
F.Decat stelt zich in: Limburg/Het Oude land van Loon, 2013, p.154-156 de vraag: "En wat met Rieneck zelf?"
Dat was en bleef een klein vorstendom. Bovendien had het eens zo prestigieuze ambt van burggraaf van Mainz tegen het midden van de 13de eeuw elke betekenis verloren. Graaf Ludwig II, de kleinzoon van Gerard II van Loon-Rieneck, was de laatste die het ambt uitoefende én dit combineerde met de titel graaf van Loon.
De graven van Rieneck plooiden zich terug op hun verspreide bezittingen en leengoederen in het Spessartgebergte en bouwden het stadje Lohr-am-Main uit tot hun vaste residentie. Toch was de oude glorie niet geheel verdwenen. Zo wordt de graaf van Rieneck afgebeeld op de Quaternionen. Dat is de iconografische voorstelling van de hiërarchische structuur binnen het Heilig Roomse Rijk in de 15de en 16de eeuw. Niet enkel pronkt de graaf van Rieneck met de oude heraldische kleuren van Loon. Hij staat op de Quaternionen in de hoedanigheid van burggraaf, samen met de burggraven van Neurenberg, Maagdenburg en Stromberg. Dat de vorst van het kleine Rieneck in dit selecte gezelschap de waardigheid van burggraaf symboliseert, toont aan dat zijn naam nog iets betekende. Vele eeuwen na de scheiding van Loon smeedden de Rienecks bovendien interessante huwelijksallianties met hoog adellijke Duitse geslachten. Enkele leden van de familie verwierven hoge kerkelijke en wereldlijke ambten. Maar in 1559 was het afgelopen: in september van dat jaar overleed graaf Philipp III, de laatste Rienecker met Loonse roots.
 
Gehuwd circa 1243 met Udalhild van Grumbach und Rothenfels v101.
Geboren circa 1235. Vaes: °1270. Overleden op 18-07-1300.
 
Uit dit huwelijk:
   1. v  Elisabeth van Rieneck v125.
Geboren circa 1250, overleden op 04-11-1303. Vaes: +na 1299.
Jan Vaes spreekt niet over haar echtgenoot Ulrich van Hanau en over haar gezin in zijn stamboomschema p.149, De Graven van Loon. In Vaes' stamboom "lijkt" zij ongehuwd.
Gehuwd op 02-10-1272 met Ulrich van Hanau.
Geboren circa 1240, overleden circa 1305.
Graaf van Hanau. Jan Vaes spreekt in zijn stamboomschema niet over hem als echtgenoot van Elisabeth van Rieneck.
Zie ES NF Band XVI Tafel 159.
   2. m  Thomas I van Rieneck v126.
Geboren circa 1250, overleden circa 1307. Vaes: +1291-1293.
Graaf van Rieneck, De Oudere. Jan Vaes spreekt niet over zijn huwelijk in zijn boek De Graven van Loon p.149. In Vaes' stamboom "lijkt" hij ongehuwd.
Gehuwd circa 1283 met Bertha van Katzenelnbogen, dochter van Eberhard van Katzenelnbogen en Elisabeth van Eppenstein.
Geboren circa 1255, overleden circa 1295.
Jan Vaes spreekt niet over haar in zijn stamboomschema p. 149.
   3. m  Ludwig V van Rieneck en Rothenfels (de Jongere) v127, geboren circa 1255 (zie 11).

8    Gerhard IV van Rieneck v102, zoon van Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091 (zie 6) en Adelheid van Henneberg v092.
Geboren circa 1235, overleden circa 1294. Vaes: +1295.
Graaf van Rieneck. Jan Vaes schrijft: "koning?" Voor meer uitleg, zie J.Vaes, De Graven van Loon, p.183.
Daar schrijft Jan Vaes: "Zeer merkwaardig is dat ... Gerard (IV), het bijna tot keizer van het Heilig Roomse Rijk der Duitse Natie schopte. Dat blijkt uit een lijst met geboorte- en sterfdata van het geslacht Rieneck, opgesteld in de 16e eeuw. Bij Gerard staat: "1295 in die potenciane Virginis obiit illustris dominus Gerhardus Comes in Rieneck qui fuit electus in regem romanorum". In een tekst uit 1680, die duidelijk zijn inspiratie haalde bij eerstgenoemde bron, staat nog gespecificeerd: "Gerhardus 1295 vivis exemtus, dui per factionem Rex Romanorum electus est" te vertalen als: in 1295 stierf Gerhard, die door partijen/facties tot Rooms koning gekozen werd.
Het is best mogelijk dat Gerard IV van Rieneck, wiens grootvader nog in Borgloon leefde, in aanmerking kwam om tot keizer gekozen te worden. Tijdens de Grote Interrenum (1245-1273) trachtten de Duitse vorsten immers vooral geen sterke figuren tot keizer te kiezen, zoals Richard van Cornwell (1256), Alfonso van Castilië (1257), daarna nog Rudolf van Habsburg (augustus 1291) en Adolf van Nassau (mei 1292). Gerard van Rieneck was in het jaar dat hij in bovengenoemde bron als keizer wordt beschreven ongeveer 65 jaar oud, zeker een voordeel voor dat hoge ambt. Hij was op dat ogenblik bovendien hoofd van de familie, want de titelvoerende graaf van Rieneck, zijn oudere broer, was in 1289 al gestorven en diens zonen waren nog minderjarig. Aangezien geen enkele andere bron gewag maakt van de keuze van een Rieneckse graaf tot keizer, dient men het "argumentum e silentio" in te roepen: misschien is alles "whisful thinking" geweest in het grafelijk geslacht. De familie creëerde nog een andere fictie. Haar afstamming van Lohengrin...
 
Gehuwd circa 1270 met Adelheid van Hohenlohe-Brauneck v103, dochter van Heinrich van Hohenlohe en N.N. van Brauneck (?).
Geboren circa 1245, overleden circa 1326. Vaes: +circa 1323.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Heinrich III van Rieneck v131, geboren circa 1270 (zie 13).
   2. v  Adelheid van Rieneck.
Geboren circa 1275, overleden circa 1299.
Jan Vaes spreekt in zijn boek, De Graven van Loon, stamboomschema p. 149 niet over haar en over haar gezin.
Gehuwd circa 1295 met Hesso van Baden, zoon van Rudolf van Baden en Kunegonde van Eberstein.
Geboren circa 1268, overleden op 14-02-1297.
Jan Vaes spreekt in zijn werk De graven van Loon niet over hem en over zijn gezin.
{Hij was eerder gehuwd circa 1290 met Clara van Klingen, geboren circa 1268, overleden op 21-03-1297.}
   3. v  Anna van Rieneck.
Geboren circa 1275, overleden op 27-08-1306.
Vaes spreekt niet over haar en haar gezin.
Gehuwd circa 1290 met Johann van Erbach.
Geboren circa 1270, overleden op 09-06-1296.
Vaes spreekt niet over hem en zijn gezin.
   4. m  Ludwig IV van Rieneck (de Oudere) v129, geboren circa 1275 (zie 12).

9    Siboto van Rieneck v104, zoon van Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091 (zie 6) en Adelheid van Henneberg v092.
Overleden na 1251.
Graaf van Rieneck.
 
10    Heinrich II van Rieneck v105, zoon van Ludwig III van Loon en II van Rieneck v091 (zie 6) en Adelheid van Henneberg v092.
Overleden 1267-1271.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd met N.N. N.N. v106.
 
11    Ludwig V van Rieneck en Rothenfels (de Jongere) v127, zoon van Ludwig III van Rieneck v100 (zie 7) en Udalhild van Grumbach und Rothenfels v101.
Geboren circa 1255. Vaes: °1289. Overleden op 03-07-1333.
Graaf van Rieneck en Rotenfels.
 
Gehuwd (1) circa 1299 met Anna van Sponheim v128, dochter van Johann van Sponheim en Adelheid van Leiningen.
Geboren circa 1270, overleden op 05-08-1311.
 
Gehuwd (2) circa 1315 met Adelheid van Hohenlohe, dochter van Kraft van Hohenlohe en Margarethe van Truhendingen.
Geboren circa 1290, overleden circa 1340.
Jan Vaes spreekt niet van deze 2de vrouw van Ludwig V, de jongere, graaf van Rieneck en Rotehenfels, en het kind, Udalhild van Rieneck, dat hij bij haar heeft.
{Zij was eerder gehuwd circa 1310 met Konrad van Oettingen (der Schrimpt), geboren circa 1276, overleden circa 1313.}
 
Uit het tweede huwelijk:
   1. v  Udalhild van Rieneck.
Geboren circa 1316.

12    Ludwig IV van Rieneck (de Oudere) v129, zoon van Gerhard IV van Rieneck v102 (zie 8) en Adelheid van Hohenlohe-Brauneck v103.
Geboren circa 1275. Vaes: °1290. Overleden op 09-03-1330.
Graaf van Rieneck en Grunsfeld.
 
Gehuwd op 05-04-1317 met Elisabeth van Hohenlohe-Uffenheim v130, dochter van Albrecht van Hohenlohe en Adelheid van Oettingen.
Geboren circa 1290, overleden op 24-11-1344. Vaes: +1344?.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Gerhard V van Rieneck v147, geboren circa 1318 (zie 14).
   2. m  Godfried van Rieneck.
Geboren circa 1330, overleden op 10-02-1389.
Gehuwd op 06-08-1374 met Anna van Falkenstein.
Geboren circa 1350, overleden circa 1420.

13    Heinrich III van Rieneck v131, zoon van Gerhard IV van Rieneck v102 (zie 8) en Adelheid van Hohenlohe-Brauneck v103.
Geboren circa 1270. Vaes: °1295. Overleden op 27-07-1343. Vaes: 1342-1343.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd op 12-03-1315 met Adelheid van Ziegenhain v132, dochter van Gottfried van Ziegenhain en Mathilde van Hessen.
Geboren circa 1285, overleden circa 1322.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Johann van Rieneck v150, geboren circa 1315 (zie 16).
   2. m  Gerard VI van Rieneck v149 (zie 15).

14    Gerhard V van Rieneck v147, zoon van Ludwig IV van Rieneck (de Oudere) v129 (zie 12) en Elisabeth van Hohenlohe-Uffenheim v130.
Geboren circa 1318. Vaes: °1331. Overleden op 26-06-1382. Vaes: +1381.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd circa 1335 met Imagina (Mene) van Bickenbach v148.
Geboren circa 1310, overleden op 10-04-1367.
 
Uit dit huwelijk:
   1. v  Elisabeth van Rieneck v174.
Geboren circa 1335, overleden op 30-04-1361.
Gehuwd op 22-06-1358 met Ludwig van Rieneck v175 (zie 17).
Achterneef en achternicht huwen samen.
{Hij is later gehuwd op 19-07-1365 met Kunegonde van Sponheim v176, geboren circa 1335, overleden circa 1400. Hij is later gehuwd na 1400 met Agnes von Schwarzburg v177.}
   2. v  Margarethe van Rieneck.
Geboren circa 1335, overleden op 16-01-1390.
Jan Vaes spreekt in zijn stamboomschema p.149, De Graven van Loon, niet over haar en over haar echtgenoot.
Gehuwd op 13-07-1354 met Johann van Wertheim.
Geboren circa 1335, overleden op 23-06-1407.
Jan Vaes spreekt in zijn werk De Graven van Loon niet over hem en ook niet over zijn echtgenote.

15    Gerard VI van Rieneck v149, zoon van Heinrich III van Rieneck v131 (zie 13) en Adelheid van Ziegenhain v132.
Overleden 1338-1343.
 
16    Johann van Rieneck v150, zoon van Heinrich III van Rieneck v131 (zie 13) en Adelheid van Ziegenhain v132.
Geboren circa 1315, overleden circa 1367. Vaes: +1363-1365.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd op 23-07-1344 met Heilwig van Isenburg v151, dochter van Lothar van Isenburg en Isengard van Falkenstein.
Geboren circa 1315, overleden circa 1370. Vaes: +na 1353.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Ludwig van Rieneck v175, geboren circa 1340 (zie 17).
   2. m  Johann van Rieneck v178.
Geboren circa 1345, overleden op 22-11-1401.
Domproost in Mainz en Wurzburg.

17    Ludwig van Rieneck v175, zoon van Johann van Rieneck v150 (zie 16) en Heilwig van Isenburg v151.
Geboren circa 1340. Vaes: °1358. Overleden op 29-03-1400. Vaes: +1408.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd (1) op 22-06-1358 met Elisabeth van Rieneck v174, dochter van Gerhard V van Rieneck v147 (zie 14) en Imagina (Mene) van Bickenbach v148.
Geboren circa 1335, overleden op 30-04-1361.
Achterneef en achternicht huwen samen.
 
Gehuwd (2) op 19-07-1365 met Kunegonde van Sponheim v176.
Geboren circa 1335, overleden circa 1400.
 
Gehuwd (3) na 1400 met Agnes von Schwarzburg v177.
 
Uit het tweede huwelijk:
   1. m  Thomas van Rieneck v189, geboren circa 1367 (zie 18).

18    Thomas van Rieneck v189, zoon van Ludwig van Rieneck v175 (zie 17) en Kunegonde van Sponheim v176.
Geboren circa 1367. Vaes: °1386. Overleden op 08-02-1431.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd (1) circa 1395 met Elisabeth von Henneberg v190.
Overleden na 1408.
 
Gehuwd (2) na 1408 met Elisabeth von Casteli v191.
Overleden 1419.
 
Gehuwd (3) circa 1420 met Catharina van Hanau v192, dochter van Reinhard II van Hanau en Catharina van Nassau Beilstein.
Geboren op 21-01-1408, overleden op 25-09-1460 op 52-jarige leeftijd.
Zie ES NF Band XVIII Tafel 59.
{Zij is later gehuwd circa 1432 met Wilhelm van Henneberg, geboren op 14-03-1415, overleden op 08-01-1444 op 28-jarige leeftijd.}
 
Uit het derde huwelijk:
   1. m  Philipp van Rieneck (de Oude) v209, geboren circa 1425 (zie 19).
   2. m  Philipp van Rieneck (de Jongere) v211, geboren circa 1427 (zie 20).

19    Philipp van Rieneck (de Oude) v209, zoon van Thomas van Rieneck v189 (zie 18) en Catharina van Hanau v192.
Geboren circa 1425. Vaes: °circa 1423-1424. Overleden op 15-12-1488.
Graaf van Rieneck. Jan Vaes geeft hem in zijn schema als moeder Elisabeth von Castell (+1419). Dit kan niet aangezien hij pas circa 1425 geboren is.
 
Gehuwd op 03-01-1445 met Amalia van de Pfalz Mosbach v210, 11 jaar oud, dochter van Otto van de Pfalz en Johanna van Beieren.
Geboren op 22-02-1433, overleden op 15-04-1483 op 50-jarige leeftijd.
 
Uit dit huwelijk:
   1. v  Dorothea van Rieneck v227.
Geboren circa 1445. Vaes: °1440. Overleden op 24-03-1503.
Jan Vaes spreekt over haar maar niet over haar twee echtgenoten en haar gezin. In zijn schema p. 149 "lijkt" het alsof zij ongehuwd is gebleven.
Gehuwd (1) op 02-10-1467 met Friedrich van Leuchtenberg.
Geboren circa 1430, overleden op 19-05-1487.
Gehuwd (2) op 07-01-1489 met Erasmus van Wertheim, zoon van Wilhelm van Wertheim en Agnes van Isenburg Budingen.
Geboren circa 1460, overleden op 28-02-1509.

20    Philipp van Rieneck (de Jongere) v211, zoon van Thomas van Rieneck v189 (zie 18) en Catharina van Hanau v192.
Geboren circa 1427, overleden op 14-07-1497.
Graaf van Rieneck. Jan Vaes geeft hem in zijn schema als moeder Elisabeth von Castell (+1419). Dit kan niet aangezien hij pas circa 1427 geboren is.
 
Gehuwd (1) op 07-06-1460 met Margaretha van Eppenstein v212.
Geboren circa 1430, overleden op 27-10-1463.
 
Gehuwd (2) op 25-05-1465 met Anna van Wertheim v213, dochter van Georg van Wertheim en Anna van Oettingen.
Geboren circa 1430, overleden op 14-06-1497.
 
Uit het eerste huwelijk:
   1. v  Anna van Rieneck.
Geboren op 29-09-1461, overleden op 13-12-1525 op 64-jarige leeftijd.
Jan Vaes spreekt niet over haar en haar gezin in zijn stamboomschema p.149.
Gehuwd op 16-jarige leeftijd op 04-05-1478 met Ernst van Schonburg Glauchau.
Geboren circa 1456, overleden op 29-01-1488.
Heer van Schonburg Waldenburg Hartenstein Lichtenstein und Glauchau. Jan Vaes spreekt niet over hem en zijn gezin in zijn schema p.149.
Zie ES NF Band IV Tafel 146.
   2. m  Reinhard van Rieneck v228, geboren op 01-09-1463 (zie 21).

Uit het tweede huwelijk:
   3. v  Kunegonde van Rieneck.
Geboren op 28-09-1469 te Aschaffenburg, overleden op 28-10-1502 op 33-jarige leeftijd.
Jan Vaes spreekt niet over haar in zijn stamboomschema p.149.
   4. m  Thomas van Rieneck.
Geboren op 20-01-1472 te Aschaffenburg, overleden op 28-07-1547 te Keulen op 75-jarige leeftijd.
Jan Vaes spreekt niet over hem in zijn schema p.149.
   5. m  Johann van Rieneck.
Geboren op 20-09-1473, overleden op 08-09-1532 op 58-jarige leeftijd.
Jan Vaes spreekt niet over hem in zijn stamboomschema p.149.
   6. v  Amalia van Rieneck.
Geboren op 29-11-1478, overleden circa 1543.
Jan Vaes spreekt niet over haar en haar gezin in zijn schema p.149.
Gehuwd op 16-jarige leeftijd op 17-11-1495 met Philipp van Isenburg Budingen, 28 jaar oud, zoon van Ludwig II van Isenburg Budingen en Maria van Nassau Wiesbaden.
Geboren op 20-03-1467, overleden op 22-02-1526 op 58-jarige leeftijd.
Jan Vaes spreekt niet over hem en over zijn gezin in het schema p.149.
Zie ES NF Band XVII Tafel 61.

21    Reinhard van Rieneck v228, zoon van Philipp van Rieneck (de Jongere) v211 (zie 20) en Margaretha van Eppenstein v212.
Geboren op 01-09-1463, overleden op 17-12-1518 op 55-jarige leeftijd.
Graaf van Rieneck.
 
Gehuwd met Agnes von Gleichen v229.
Overleden 1519.
 
Uit dit huwelijk:
   1. m  Philips III van Rieneck v240, geboren 1504 (zie 22).

22    Philips III van Rieneck v240, zoon van Reinhard van Rieneck v228 (zie 21) en Agnes von Gleichen v229.
Geboren 1504, overleden ??-09-1559.
Laatste graaf van Rieneck.
F.Decat schrijft in: Limburg/Het Oude Land van Loon, 2013, p.154-156: "Maar in 1559 was het afgelopen met de graven van Rieneck: in september van dat jaar overleed graaf Philipp III, de laatste Rienecker met Loonse roots. Philipp, die zich in zijn jonge jaren bekeerd had tot het lutheranisme, had geen nakomelingen, en op Loon kon uiteraard geen beroep worden gedaan. Na een felle juridische strijd tussen een aantal adellijke families uit de regio, de bisschop van Würzburg en de aartsbisschop van Mainz wist de laatstgenoemde het graafschap Rieneck te bemachtigen. Twee eeuwen na Loon viel nu ook Rieneck onder het oppergezag van een machtige kerkvorst".
 
Gehuwd met Margaretha von Erpach v241.
Geboren 1508, overleden 1574.
 

Homepage | E-mail


gemaakt met PRO-GEN 'Genealogie à la Carte' software